Wszywka alkoholowa Esperal Legnica - zabieg implantacji Disulfiramu

Implantowany lek odwykowy, powszechnie nazywany wszywką alkoholową, to procedura medyczna przeprowadzana w wyspecjalizowanych ośrodkach terapii uzależnień. Polega ona na podskórnym wszczepieniu w okolicę pośladkową tabletki zawierającej substancję czynną disulfiram. Zabieg wykonywany jest przez wykwalifikowanego lekarza. Głównym celem tej metody jest zniechęcenie pacjenta do spożywania alkoholu poprzez wywołanie nieprzyjemnych reakcji organizmu na etanol, co ułatwia utrzymanie trzeźwości. W przeciwieństwie do niektórych innych terapii lek ten nie oddziałuje bezpośrednio na procesy psychiczne leczonej osoby.

Mechanizm działania implantowanego leku odwykowego opiera się na zablokowaniu enzymu dehydrogenazy aldehydowej, co uniemożliwia prawidłowy metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do kumulacji toksycznych aldehydów w organizmie. W efekcie, spożycie nawet niewielkiej ilości alkoholu wywołuje dolegliwości zatrucia, takie jak zawroty głowy, nudności czy nagłe skoki ciśnienia krwi. Nasilenie tych objawów zależy od indywidualnych czynników pacjenta - jego ogólnego stanu zdrowia, masy ciała, stosowanej farmakoterapii oraz historii chorób. W ten sposób disulfiram zawarty we wszywce zniechęca do picia podczas leczenia alkoholizmu. Należy jednak pamiętać, że implant nie stanowi samodzielnej i wystarczającej terapii, a kluczową rolę w wyzdrowieniu odgrywa kompleksowa terapia uzależnień.

Okres działania implantowalnego leku odwykowego jest zróżnicowany w zależności od indywidualnych predyspozycji metabolicznych oraz trybu życia pacjenta. Zazwyczaj efekty terapii utrzymują się od 8 do 12 miesięcy, choć w niektórych przypadkach mogą trwać od kilku miesięcy aż do kilku lat.

Implantację leku odwykowego powinien wykonywać wyłącznie doświadczony lekarz. W placówce Naszego Gabinetu zabieg ten realizowany jest w warunkach ambulatoryjnych, zapewniających najwyższe standardy sterylności. Przed przystąpieniem do procedury, specjalista przeprowadza z pacjentem szczegółową konsultację, ocenia jego stan zdrowia oraz wyjaśnia wszelkie wątpliwości związane z zabiegiem, tak aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i efektywność terapii.

Tak, przed zabiegiem wszczepienia leku odwykowego pacjent musi obowiązkowo utrzymać okres abstynencji alkoholowej. Wymóg ten wynika z konieczności wyeliminowania ryzyka wystąpienia niebezpiecznych reakcji organizmu wywołanych interakcją leku z alkoholem. Minimalny zalecany okres abstynencji to 24 godziny, chociaż najlepiej, aby wynosił on 48 godzin.

Częstotliwość powtarzania zabiegu implantacji leku odwykowego ustalana jest indywidualnie dla każdego pacjenta, w oparciu o jego aktualne potrzeby terapeutyczne oraz wytyczne lekarskie. Zasadniczo jednak, po wygaśnięciu działania poprzedniego wszczepu, co zwykle następuje po upływie 8-12 miesięcy, możliwe jest przeprowadzenie ponownej implantacji.

Pacjenci zazwyczaj mogą wrócić do swoich codziennych zajęć już następnego dnia po przeprowadzeniu implantacji leku odwykowego. Zaleca się jednak, aby przez pierwsze 24 godziny po zabiegu unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, jako że zastosowane znieczulenie może w początkowym okresie wpływać na sprawność psychoruchową.

Tabletki zawierające disulfiram, substancję czynną leku odwykowego, są wszczepiane pod powięź mięśniową w okolicy pośladka pacjenta podczas zabiegu implantacji.

Możliwość otrzymania zwolnienia lekarskiego po implantacji leku odwykowego zależy od indywidualnej sytuacji pacjenta i jego stanu zdrowia określonego przez lekarza. Ogólne zasady przyznawania zwolnień związanych są również z polityką pracodawcy. W przypadkach, gdy pacjent wymaga okresu rekonwalescencji lub doświadcza dolegliwości po zabiegu, lekarz przeprowadzający implantację może zdecydować o wystawieniu zwolnienia. Ostateczna decyzja w tej kwestii należy jednak zawsze do lekarza.

Terapia disulfiramem (lekiem odwykowym) wymaga ścisłej kontroli medycznej ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych. Pacjenci zobligowani są do poinformowania lekarza o wszystkich zażywanych substancjach i schorzeniach przed rozpoczęciem leczenia. Potencjalne skutki uboczne obejmują:

Reakcje alergiczne skórne, takie jak wysypka, świąd, obrzęk.
Uczucie zmęczenia, senność lub pobudzenie.
Bóle i zawroty głowy.
Zaburzenia smaku, w tym metaliczny posmak w ustach.
Dolegliwości żołądkowo-jelitowe, np. nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha.
Neuropatię obwodową objawiającą się zaburzeniami czucia.
Zaburzenia psychiczne, np. zmiany nastroju, depresja, lęk, psychozy.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, między innymi uszkodzenie wątroby czy reakcje psychotyczne. Każdy niepokojący objaw powinien skłonić do niezwłocznej konsultacji lekarskiej.

Zabieg implantacji leku odwykowego rozpoczyna się od niewielkiego nacięcia w okolicy pośladka, przez które wprowadzane są tabletki zawierające disulfiram, umieszczane pod warstwą powięzi mięśniowej. Takie umiejscowienie implantu umożliwia stopniowe uwalnianie substancji czynnej do krwiobiegu. Następnie miejsce nacięcia jest precyzyjnie zszywane i zabezpieczane odpowiednim opatrunkiem.

Aby zakwalifikować się do implantacji disulfiramu, pacjent musi spełnić następujące podstawowe kryteria: ukończone 18 lat, pozytywne przejście procesu kwalifikacyjnego, w tym wywiadu medycznego i badań oceniających stan zdrowia, brak przeciwwskazań medycznych, takich jak poważne choroby wątroby, nerek, niewydolność serca czy ciąża. Ponadto, niezbędna jest świadoma zgoda pacjenta na przestrzeganie zaleceń pooperacyjnych oraz pełne zrozumienie możliwych konsekwencji interakcji między disulfiramem a alkoholem.

Wszczepialny lek odwykowy, choć nie stanowi bezpośredniego remedium na chorobę alkoholową, może być niezwykle cennym wsparciem w procesie wychodzenia z nałogu. Jego skuteczność jako elementu całościowej terapii uzależnień zdecydowanie zależy od zaangażowania pacjenta w leczenie, w tym systematycznego uczestnictwa w psychoterapii i grupach wsparcia. Implant skutecznie zniechęca do picia, aczkolwiek pełne wyzdrowienie i uwolnienie się od uzależnienia wymaga dogłębnego zrozumienia przyczyn problemu oraz wypracowania zdrowego stylu życia.

Przed przystąpieniem do zabiegu wszczepu leku odwykowego pacjent musi obowiązkowo utrzymać pełną abstynencję alkoholową przez minimum 24 godziny, aby uniknąć groźnych objawów wynikających z interakcji leku z alkoholem. W przypadku trudności z odstawieniem alkoholu, zalecane jest przeprowadzenie procesu odtrucia alkoholowego, który także oferowany jest w Naszym Gabinecie. Na zabieg należy zabrać ze sobą dokument tożsamości ze zdjęciem. Ważne jest również poinformowanie lekarza o wszystkich aktualnie oraz wcześniej zażywanych lekach, a także przebytych i obecnych schorzeniach.

Spożycie alkoholu w trakcie terapii lekiem odwykowym, takim jak disulfiram, jest absolutnie niewskazane ze względu na ryzyko wystąpienia intensywnych i nieprzyjemnych objawów reakcji. Interakcja etanolu z substancją czynną leku prowadzi do następujących dolegliwości:

Nudności i wymioty
Bóle głowy
Zawroty głowy
Kołatanie serca
Duszność
Spadki ciśnienia krwi
Bladość skóry

Nasilenie tych objawów jest zmienne i zależy od indywidualnych predyspozycji pacjenta. W przypadku wystąpienia alarmujących dolegliwości niezbędna jest natychmiastowa interwencja medyczna.